میان «دزدان فروشگاه» فیلم تحسینشدهی سال ۲۰۱۸ هیروکازو کورئیدا و فیلم «حقیقت» آخرین اثر او در سال ۲۰۱۹ که در حال حاضر تنها فیلم غیرژاپنی کارنامهاش محسوب میشود وجه اشتراک چندانی نمیشود یافت. یکی دربارهی طبقهی پایین ژاپن است و دیگری دربارهی ستارههای سینمای اروپا. اولی فیلمی پرتحرک است و دومی فیلمی آرام. اما وجه مشترکشان اینجاست که هر دو فیلمهایی هستند که قلب تماشاگر را لمس میکنند.
این یکی از مهمترین و دوستداشتنیترین ویژگیهای کارنامهی فیلمسازی کورئیداست. این که فیلمهایش به شدت احساسبرانگیز هستند بدون این که در دام سانتی مانتالیسم بیفتند. با توجه به دو فیلم اخیرش به نظر میرسد یکی از سوژههای جذاب دیگر برای او رابطهی میان فرزندان و والدین است.
«حقیقت» را نمیشود از گروه بازیگرانش جدا دید. نه فقط به خاطر اجراهای خوب همهی بازیگران و بازی خارقالعادهی کاترین دونوو که بیشتر به این دلیل که این فیلمی دربارهی ستارههای سینماست. یا حداقل دربارهی ستارههای سابق سینما که حالا پیر شدهاند. نقشی که دونوو بازی میکند با ظرافت تمام اجرای او یکجور خودتخریبی و دست انداختن خودش را به دنبال دارد که از نکات دیدنی فیلم است.